6 Mart 2010 Cumartesi

Değiştirme Zamanı Geldi

Bir şeyi değiştirmek ne kadar zor olabilir? Bir Cumartesi evde oturmuş “ Precious , A novel Push by Sapphire” isimli filmi seyredereken aklıma gelen ilk şeydi. İnsan yaşadığı hayatı tüm iyi ve kötülüklerine rağmen değiştirmek te neden zorlanır acaba. Filmde 16 yaşında babası tarafından tecavüze uğrayıp, babasından hamile kalan bir kızın öyküsü anlatılıyor. Sanıyorum insanlar daha ufak yaşlarda daha cesur oluyor, ufakken hayaller kuruyoruz. Sonra bunların bir kısmı gerçek oluyor bir kısmı ise olmuyor. Gerçek olan hayaller bizi mutlu ederken, gerçekleşmeyenler ise biraz umutsuzluğa kapılmamıza sebep oluyor.

Küçük bir çocuğa sorduğunuz zaman ne olmak istersin diye, genelde aldığınız cevap absürd dür. Fakat verdiği cevap onun o zamana kadar ki hayatında kendisine uygun gördüğü roldür aslında. En yukarıda gördüğü şey olmak ister. Genelde aileler ise çocuklarını toplumun onaylayacağı şeyler yapmaları konusunda eğitirler(en azından bizim jenerasyon için). Peki hangi zamanda bunu değiştirebiliriz. Kaç çocuk ben sanatçı olacağım derki??? Ancak aile çocuğun becerilerini görüp çocuğu yönlendirir. İşte bizim zamanımızın en büyük problemi de bu. Bize ebeveynler olarak çok iş düşüyor.

Bence, 25 senelik enflasyonist ortam ve dünyadaki katı kapitalizm tüm aileleri çocuklarının iyi para kazanabileceği bir meslek sahibi olmalarını sağlamaya yönlendirdi. Bunda aslında ailelerimiz çok da haksız değildi. Yaşadığımız yer ve durum bunu gerektiriyordu. Bu düzen içersinde çok az insan diğer yönlere kaydı. Halbuki her şey para değil dediğinizi duyar gibiyim, teoride haklısınız ya pratikte??? Bu düzen ne zaman ve nasıl değişecek peki? Maalesef bizim jenerasyon un bunun değiştiğini göreceğini pek sanmıyorum. Nasreddin hoca bundan 800 sene evvel görmüş aslında gerçeği “ye kürküm ye” derken. Elimizden geleni çocuklarımız için yapmalıyız artık.

Bize düşen bunu artık değiştirmek. Sanat icra etmenin, sosyal sorumluluk projelerinde bedelsiz çalışmanın, paylaşmanın iyi olduğunu öğretmemiz lazım çocuklarımıza. Televizyon seyretmek yerine tüm boş zamanlarında hoşlanacakları başka şeyler bulmalarını sağlamamız gerekli. Vakitlerini bunlara yönlendirmeye çalışmalıyız. Zamanlarını alışveriş merkezlerinde yada oyun salonlarında değil, tiyatrolarda, el becerileri kurslarında, müzelerede geçirmelerini sağlamalıyız. Tek hobilerinin Playstation oynamak yada televizyon seyretmek olmaması gerekli.

Bende bundan sonra bunu yapmaya çalışacağım kendi oğlum için.

Blogumu izleyenlerden ricam önerilerinizi benle paylaşmanız.

3 yorum:

  1. kuzen yazının yönlendirme yapması ve öneri düşünceleri içermesi çok hoş, o kadar güzel bir noktaya değinmişsin ki gerçekten eksik bir yön umarım herkes senin kadar duyarlı davranır.
    sevgiler
    p.s: daha çok yazmalısın

    YanıtlaSil
  2. simdi bir yorum yapacagim ama yazi kadar olacak!başlıyorum...
    1) doğrusun ama cesurmusun oğlunu sanata yada muziğe yada araba yarışçısı olmasına teşvik etmeye...
    2) vaktin varmı hayatında onu bu hobilerine hiç üflemeden taşımaya, teşvik etmeye ve paylaşmaya.
    3) paran varmı onun okul masraflarına zor yetiştiğimiz bir ülkede hobisinin işi olması için harcamaya
    4) aklın varmı bundan birşey olamayıp para kazanana kadar ona desetk olmaya ters düşsen bile
    5) inancın varmı , yüreğinin götürdüğü yere gitmesi için teşvik edeceğin çocuğunun çevresi tarafından "garip, değişik" denildiğinde sadece gülümsemesini ona öğütleyecek .....
    ve yaparsa başarılı olursa bravo o zaten değişik bir çocuktuyu gene gülümseyerek kabul etmesini anlayacak.
    VE BENCE EN ÖNEMLİSİ SEN NE KADAR ÖRNEKSİN onun bu yolda koşmasına:)
    yazmaya devam et, keyifle takip ediyorum....
    ayrıca araya kadınlar günü girmeseydi benim konum " başarı neye göre" perşembeyi bekle...

    YanıtlaSil
  3. Stella'nin akil dolu yorumuna katilmamak mumkun degil.
    Cocuk ve ergen psikolojisinde uzman danisman olan bir arkadasim 6.sinifa giden kizini sbs yarisina sokmadi. sinava girecekmis sadece, sbs deneyimi olarak...Bence dogurmakla is yeni basliyor, cocuklarin geleceklerini sekillendirmede ebeveynlerin rolu cok buyuk..., asil sorumluluk bence burda.

    YanıtlaSil