12 Ocak 2010 Salı

Taşınma

1 sene içersinde hem evimi hem de işyerimi taşıdım yeni yerlere. Garip bir his oluyor her sefer içimde. Ben alışkanlıkları olan ve alışkanlıklarına çok alışık bir insan olduğum için aslında bu değişiklikler beni çok rahatsız etmeli, fakat gelin görün ki tam tersi oldu her iki sefer de.

Sanki geride bıraktığım mekan benim için hiç bir şey ifade etmiyor. Bir yandan da acaip bir sevinç duyuyorum. Mantıklı düşündüğüm vakit eski yerler de bir sürü anılar bir sürü yaşanmışlar varken yeni yer tamamen bir muamma. Ben neden mutlu oluyorum peki her yer değiştirdiğimde. Kendimce buna bir kulp buldum aslında. Yeni yer yeni umutlar diye, fakat henüz bende kendimi kandıra bilmiş değilim. Acaba ben gerçekten duygusuz bir adam mıyım? Yoksa sadece her şeyi geride bırakmayı seven ve hep önüne bakan bir insan mıyım? Sanırım ikinici şık beni daha iyi tanımlıyor. Bence her insan hep önüne bakmalı geriye değil. Mekanlar ile bağ kurmaya neden ihtiyaç duyuyor acaba insanlar. Mesela neden insan babasının doğduğu binayı bulmak ister. Pek çok film ve kitapta işlenen bir konudur bu. Genç insanlar için eski bağlara ulaşmak mıdır acaba amaç. Yada galiba eskiye duyulan özlem bütün sebep. Bense tam tersi geçmişten kopuk yaşamaya çalıştığım için mekanlar ile ilişki kurmuyorum herhalde. Hatıralarımda bile eski mekanları tutmak bana fazla geliyor. Boşuna yer kaplıyor aklımda diye düşünüyorum. Geçmiş olduğu yerde kalmalıdır, yaşanacak tek gün ise bugündür. Onun için günü yaşayın ve geçmiş için ne mutlu olun ne de üzülün derim.

4 yorum:

  1. gecmis oyle bir kelime ki icinde bir suru sey barindiriyor... yalniz mekanlar degil insani gecmise donduren, aslinda mekanlarin kokusudur en cok gecmisi hissettiren, bazen bir elbisedir, bazen bir kalem, bazen bir defter, bazen kucuk bir biblo, ama en cok kokudur gecmis... mekanlarin nesnelerin kokusu... gecmis guzeldir, insana kuvvet verir, huzunle karismis bir huzurdur gecmis... ozlemdir, sevgidir, dopdolu anilardir. o yuzden ben her zaman insani "gecmisin anilari, gelecegin umutlaridir" ayakta tutan derim. yeni mekanlarin sizlere bol sans getirmesi dilegiyle...

    YanıtlaSil
  2. Yorum için teşekkür ederim. İzleyici olarak eklersen kendini sevinirim.

    YanıtlaSil
  3. Konuya yaklaşım elbette anlık psikoloji ile yakından ilgilidir. Lea gibi duygusal bütün tamımlamalar geçmişi hüzünlü anlara dönüştürebilir. İyi de olsa kötü de olsa hüzünlüdür ve çok kokmayabilir. kimseye güvenmeyip ataya güvensek o da ; "tebdil-i mekanda ferahlık vardır" der. Ne iyi etmişinizde tekabül eder bu da Jacko beycigim. Geçmiş ile ilgili bu hesaplaşma ise kuantumunu sevdiğimin fiziği sayesinde çok yakında eskiler şimdi şimdiler eski olursa ortaya çıkacaktır.

    YanıtlaSil
  4. GECMİS adi ustunde zaten gecmis iste ama insan yaptiklarini gormek nereden nereye vardigini anlamak adina gecmisi hep irdelemek, egosunu her yonde tatmin etmek ister diye dusunuyorum.
    gene guzel bir yazi...opuldun devam!

    YanıtlaSil